W jaki sposób wyceniać aktywa i pasywa

Ustawodawca pozostawia pewną swobodę w doborze metod wyceny aktywów i pasywów. Dookreślenie tej wyceny powinno być zawarte w polityce rachunkowości z uwzględnieniem zasad wynikających z ustawy o rachunkowości jako zasad nadrzędnych.

Ustawa o rachunkowości określa ogólne zasady oraz metody wyceny aktywów i pasywów w celu przygotowania poprawnego sprawozdania finansowego jako rezultatu działalności gospodarczej lub innej działalności statutowej prowadzonej przez jednostki zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nie rzadziej niż na dzień bilansowy aktywa i pasywa wycenia się, pamiętając o podstawowych zasadach, tj. m.in. że poszczególne składniki aktywów i pasywów wycenia się, stosując rzeczywiście poniesione na ich nabycie (wytworzenie) ceny (koszty), z zachowaniem zasady ostrożności. W celu rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji jednostka może zmienić, ze skutkiem od pierwszego dnia roku obrotowego, bez względu na datę podjęcia decyzji, dotychczas stosowane rozwiązania na inne, dopuszczone obowiązującymi przepisami prawa. W informacji dodatkowej jednostka ujawni wtedy zmianę dotychczas stosowanych rozwiązań oraz określi wpływ tych zmian na sprawozdanie finansowe.

Należy uwzględnić również zasady wiarygodności, indywidualnej wyceny, istotności, kontynuacji działalności.

Ustawa o rachunkowości posługuje się następującymi kategoriami, tj.: ceną nabycia lub ceną zakupu, kosztem wytworzenia, ceną sprzedaży netto, średnim kursem waluty, kwotą wymaganej zapłaty, wartością godziwą, trwałą utratą wartości, skorygowaną ceną nabycia.

Cena nabycia

Cena...